Aangepaste overeenkomst - Pesten op de Werkvloer
Ondanks Saskia's bezwaren houdt haar advocaat de dialoog open met haar werkgever, waardoor ze met een wederom zeer nadelige overeenkomst geconfronteerd wordt. Ze lijkt beter op de hoogte te zijn van wet- en regelgeving dan haar advocaat!
pesten,gepest,werkvloer,werk,pesten op de werkvloer,pesten op het werk
18004
post-template-default,single,single-post,postid-18004,single-format-standard,bridge-core-2.6.4,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-title-hidden,qode-theme-ver-24.9,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.5.0,vc_responsive
silhouette

Aangepaste overeenkomst

Mijn advocaat en ik besluiten uiteindelijk dat de overeenkomst niet getekend gaat worden. Zou ik dat wel doen, dan kom ik zeker in de problemen, omdat mijn werkgever dan zeer waarschijnlijk mijn ontslag gaat aanvragen, in plaats van mijn WIA uitkering. Door te tekenen zou ik instemmen om niet tegen een ontslag aanvraag in verzet te gaan en krijg dan geen WW of WIA uitkering meer omdat ik nog wel ziek ben en mijn wettelijke verplichtingen met betrekking tot reïntegratie niet nakom. Ik zal in dat geval een Bijstandsuitkering gaan krijgen.

Oorlog

Als ik weiger te tekenen is het oorlog, zegt mijn advocaat en dat kan wel eens heel moeilijk worden. Maar ik ben zover gekomen, ik ben al over de helft, dit kan er ook nog wel bij. Ik voel me niet meer zo machteloos als in december. Dat maakt dat alles beter vol te houden is.

Als ik dit aan mijn advocaat vertel, zegt hij dat ik moet beseffen dat ik nu alle touwtjes in handen heb. Alles wat mijn werkgever nu nog probeert is in haar nadeel.

Ik kan dus met een gerust hard en een steviger gevoel verder met deze “oorlog”.

Niet tekenen

Mijn advocaat stuurt de mediator een mail waarin hij aangeeft dat ik niet akkoord ga met het voorstel. Het is niet nodig een gesprek te plannen als mijn werkgever niet van plan is het voorstel aan te passen, dus zal er pas een gesprek gepland worden als duidelijk is dat mijn werkgever hiertoe bereid is.

De mediator belt mijn advocaat op om een en ander te “verduidelijken” waarna mijn advocaat toch overstag gaat en een concept mail aan de mediator schrijft waarin hij een datum op voor een gesprek voorstelt midden in mijn vakantie en aangeeft welke dingen in de overeenkomst verbeterd zouden moeten worden. Hij stuurt dit eerst naar mij ter controle en om toestemming te krijgen dit te versturen.

Aangepaste overeenkomst

Ik raak van deze mail nogal van slag, omdat dit niet is wat er is afgesproken en omdat de overeenkomst voor mij nu helemaal niet meer te overzien is. Het is erg moeilijk voor mij om deze verbeteringen te lezen en dan in te passen in het enorme stuk tekst van het voorstel dat is geschreven in een heel klein lettertype met heel veel wetteksten. Keer op keer lees ik de beide stukken door en steeds weer ontdek ik nieuwe dingen, die in mijn nadeel zijn. Het hele voorstel is een mijnenveld waarin je gemakkelijk een mijn zou kunnen vergeten en dan achteraf tot de conclusie komt, dat je gewoon helemaal niet had moeten tekenen omdat je alsnog gedupeerd wordt.

Neem bijvoorbeeld het stuk waarin wordt aangegeven dat verwacht wordt dat ik al mijn vakantie uren en PBL (leeftijdsuren) heb opgemaakt op het moment dat ik ontslagen wordt. Dat is technisch niet mogelijk omdat ik ziek ben en dus geen vakantie uren kan opnemen, dus zou ik al die uren gewoon kwijt zijn. Mijn advocaat heeft dit niet eens gezien en er dus ook geen opmerking over gemaakt. Alleen dit zou me al enkele duizenden euro’s kunnen schelen.

Paniek

De paniek drijft mij ertoe om midden in de nacht enkele mails naar mijn advocaat te schrijven, omdat ik niet wil dat er nog verder wordt gesproken over dit voorstel. Ik ben als de dood dat hij er toch verder mee gaat, zonder dat ik het wil en ik uiteindelijk de dupe ben van dit mijnenveld. Dus zet ik in de laatste mail nadrukkelijk: “Ik hoop dat duidelijk is dat ik dit stuk niet wil tekenen.”