Terugblik naar de hypocrisie - Pesten op de Werkvloer
Saskia heeft vele lessen gehad in geduld. Wanneer zij een vraag had, werd er pas weken later of nooit gereageerd door haar manager, maar wanneer zij iets van Saskia wilden, moest er binnen een paar uur een antwoord komen!
pesten,gepest,werkvloer,werk,pesten op de werkvloer,pesten op het werk
18107
post-template-default,single,single-post,postid-18107,single-format-standard,bridge-core-2.6.4,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-title-hidden,qode-theme-ver-24.9,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-6.5.0,vc_responsive
silhouette

23 mrt Terugblik naar de hypocrisie

Geplaatst op 10:53h in Ervaringsverhaal Saskia door

Ik heb de afgelopen jaren wel geleerd wat geduld is. Wanneer mijn werkgever mij iets vroeg, werd van mij binnen 2 dagen antwoord verwacht. Als ik volgens mijn werkgever niet snel genoeg reageerde, werd ook daar weer woedend op gereageerd.
Maar als mijn werkgever eens om een antwoord gevraagd werd, duurde het weken en soms wel maanden voor er antwoord kwam.
Dat soort gedrag geeft je het gevoel dat ze je willen laten weten wie er de baas is. Zij mogen alles, jij hebt maar te doen wat zij van je vragen.

Zoals die keer dat ik een intakegesprek had gehad met Mediator B.

Terugblik naar een intakegesprek

Ik geef niet zo lang voor dit intakegesprek aan dat het voor mijn gezondheid belangrijk is als er wat dagen tussen twee gesprekken in zitten, zodat ik kan herstellen van een gesprek. Na een gesprek ben ik namelijk dagen van slag en is alle energie uit mijn lijf getrokken. Even bijkomen is daarom een must, zodat ik niet zieker word dan ik al ben.

Het intakegesprek vindt plaats rond een uur of 11 in de ochtend en verloopt eigenlijk best goed. De mediator lijkt heel vriendelijk en begripvol. Ze lijkt het beste te willen voor beide partijen, wil niet te veel terugkijken naar wat er gebeurd is en is van plan op zoek te gaan naar oplossingen. Deze mediator is duidelijk wat warriger dan de vorige mediator en wijst voortdurend op de zwijgplicht. Natuurlijk komen tijdens het gesprek alle emoties van de maanden vol pesterijen weer naar boven. Dit alles zorgt ervoor dat ik, zoals verwacht, totaal geen energie meer heb na dit gesprek. Ik duik daarom direct na het gesprek mijn bed in.

Achteraf zie ik dat er rond 4 uur een sms van Renee is gekomen, waarin ze aangeeft dat ik de volgende ochtend om 9.30 verwacht word voor een gesprek met Renee en de locatiemanager van een locatie waar ik kan re-integreren.
Renee gaat hiermee niet alleen voorbij aan het feit dat ik heb aangegeven wat dagen tussen twee gesprekken nodig te hebben om bij te komen, maar ook aan het feit dat ik niet meer met Renee in gesprek wil, vanwege onze communicatieprobleem. Er wordt weer geen rekening gehouden met mijn gezondheid en alweer laat Renee zien dat ze mij niet serieus neemt.

Ik lees deze sms pas rond een uur of 8 en vlak daarna ook een mail met dezelfde informatie. Ik stuur die avond nog een mail naar Renee waarin ik aangeef haar mail en sms te beantwoorden nadat ik mijn advocaat heb gesproken.
Mijn advocaat stuur ik direct de mail van Renee toe en vertel hem, dat ik die ochtend bij de mediator ben geweest en doodmoe, zonder energie naar bed ben gegaan.

Afzeggen van het gesprek

De volgende ochtend om 9 uur word ik door mijn advocaat gebeld. Op zijn vraag hoe het met mij gaat, kan ik slechts antwoorden dat ik doodmoe ben en nog in bed lig. Ik kan echt niet naar een gesprek nu.
De advocaat geeft aan dat ik een mail kan sturen waarin ik aangeef niet in staat te zijn om naar een gesprek te komen, omdat ik te uitgeput ben na het gesprek met de mediator.
Zogezegd zo gedaan. Ik stuur om 9.20 uur een keurige mail naar Renee waarin ik uitleg dat ik te moe ben om naar het gesprek te komen en waardoor ik me zo voel. Ik vraag om enig begrip voor mijn situatie.

Even later zie ik op mijn telefoon dat Renee mij om 8.30 een sms heeft gestuurd met de mededeling, dat ik verwacht word bij het gesprek met de locatiemanager. Renee wacht nog op antwoord van mij en vraagt mij voor 8.45 uur te reageren, zodat zij en de locatiemanager niet voor niets naar de locatie hoeven te rijden.

Klein rekensommetje leert dat ik volgens de sms van Renee te laat ben om nog op tijd te reageren. Een logisch gevolg van het feit dat Renee de zaak nogal op de spits drijft door zo kort van tevoren een gesprek te plannen, in een dergelijke gespannen situatie en dan ook nog verwacht dat ze op tijd antwoord krijgt op haar mails en sms’jes.

Als ik mijn keurige mailtje verstuurd heb, krijg ik dan ook een zeer boze mail van Renee terug.
Ik ben volgens haar ontzettend onfatsoenlijk om op het laatste ogenblik af te zeggen voor een gesprek, dat wordt zeker niet door haar gewaardeerd. Nu zijn de locatiemanager en Renee helemaal voor niets naar de locatie gekomen. Hoe durf ik op deze manier met hen om te gaan en niet eerder te reageren. En dat terwijl zij nog wel zo aardig zijn om op zo’n korte termijn voor mij een gesprek te regelen, zodat ik kan gaan re-integreren. Dit is wel zo ondankbaar van mij.

Renee heeft daar natuurlijk wel een puntje. Zij reageert zelf zelden op mails of geeft pas na weken antwoord.
Een mooi voorbeeld daarvan is mijn aanvraag voor mijn vakantie. Die had ik netjes op tijd via mijn advocaat naar Renee toegestuurd. Ik kreeg van haar te horen dat ze er nog op terug zou komen, maar er gebeurde steeds maar niks.